# 153 เก็บข้อมูลไว้สืบสวนกับความเป็นส่วนตัว
8 กันยายน - 14 กันยายน 2551
มนุษย์ทุกคนมีขอบเขตของตนที่สงวนไว้ไม่ต้องการให้ใครเข้าถึง สิงห์โตหรือหมาป่าก็มีอาณาเขตที่แต่ละตัวต่างแสดงสิทธิ์ความเป็นเจ้าของ ถ้ามีการลุกล้ำก็ต้องต่อสู้เพื่อแย่งชิง มนุษย์ก็เช่นกันมักมีบ้าน มีรั้ว มีห้อง มีเครื่องคอมพิวเตอร์ มีเมลบล็อก (Mail Box) ส่วนตัว แต่ไม่กี่ปีที่ผ่านมามีกฎหมาย เป็นกฎใหม่ที่เรียกว่าคำสั่งศาลสำหรับอนุญาตให้เจ้าหน้าที่ของรัฐมีอำนาจเข้าไปลุกล้ำพื้นที่ส่วนบุคคลของผู้ต้องสงสัยได้ นั่นเป็นเหตุอันควรเพื่อประโยชน์ในการสืบสวนหาหลักฐาน และนำตัวผู้กระทำผิดไปรับโทษตามกฎหมาย
ข้อมูลการจราจรทางคอมพิวเตอร์ (Log File) ช่วยให้ตำรวจตามจับผู้ต้องสงสัยได้ง่าย ดังนั้นข้อมูลที่จัดเก็บต้องมีรายละเอียดที่เพียงพอ เช่น ชื่อผู้ใช้ เวลาที่ใช้ แหล่งที่เข้าถึง ข้อมูลที่รับส่ง เป็นต้น เมื่อผู้เสียหายร้องขอความเป็นธรรมก็จะเข้าสู่ขั้นตอนการสอบสวน และข้อมูลการจราจรทางคอมพิวเตอร์ก็จะถูกนำมาใช้เป็นหลักฐานที่ผู้กระทำผิดไม่อาจปฏิเสธความรับผิดชอบได้ แต่ข้อมูลที่กระจายอยู่ในระบบเครือข่ายมาจากแหล่งข้อมูลมากมายทั้งในประเทศและต่างประเทศ มีผู้ให้บริการที่ไม่จัดเก็บข้อมูลการจราจรทางคอมพิวเตอร์อย่างเป็นระบบอยู่มาก เช่น ร้านอินเทอร์เน็ต ร้านเกม โรงเรียนประถม หรือองค์กรที่ไม่สะดวกในการตรวจสอบผู้ใช้ และบันทึกข้อมูลการเข้าใช้ของแต่ละคน จากเหตุที่ไม่ให้ความสำคัญหรือไม่มีงบประมาณสำหรับจัดทำระบบสมาชิก ในอนาคตอันใกล้ผู้ใช้บริการร้านอินเทอร์เน็ตอาจถูกเรียกบัตรประชาชนไปสแกน (Scan) เก็บไว้เป็นหลักฐานการเข้าใช้ระบบเครือข่ายของผู้ให้บริการ เช่นเดียวกับการส่งสำเนาบัตรประชาชนเพื่อขอเช่าใช้หมายเลขโทรศัพท์ในปัจจุบัน
แต่มีคำถามที่ผุดขึ้นมาคือ ข้อมูลที่ถูกดักจับไว้เป็นข้อมูลที่เป็นส่วนตัว (Privacy Data) สมควรถูกบันทึกไว้โดยอัตโนมัติ และเรียกมาตรวจสอบรายละเอียดโดยผู้ให้บริการได้หรือไม่ เช่น ข้อมูลบัตรเครดิต ภาพลับที่ผู้ใช้บริการส่งให้คู่ชีวิตของตน บันทึกส่วนตัวในวัยเด็กที่เก็บในเครื่องบริการ ประวัติทางการแพทย์ของตนเอง ข้อมูลเหล่านี้จะถูกผู้ให้บริการบันทึกไว้ โดยผู้ใช้บริการไม่อาจทราบว่าข้อมูลของตนจะถูกเปิดอ่านเมื่อใด ทำสำเนา หรือเผยแพร่ออกไปหรือไม่ ไม่มีการรับประกันการเป็นความลับของข้อมูล ก็หวังว่าผู้ให้บริการทุกคนจะมีจรรยาบรรณในวิชาชีพ เป็นคนดี มีศีลธรรม ไม่มีใครแอบดูข้อมูลและนำไปใช้ประโยชน์ ทำสำเนา หรือเผยแพร่จนก่อให้เกิดความเสียหายกับผู้ใช้บริการในภายหลัง
แต่มีคำถามที่ผุดขึ้นมาคือ ข้อมูลที่ถูกดักจับไว้เป็นข้อมูลที่เป็นส่วนตัว (Privacy Data) สมควรถูกบันทึกไว้โดยอัตโนมัติ และเรียกมาตรวจสอบรายละเอียดโดยผู้ให้บริการได้หรือไม่ เช่น ข้อมูลบัตรเครดิต ภาพลับที่ผู้ใช้บริการส่งให้คู่ชีวิตของตน บันทึกส่วนตัวในวัยเด็กที่เก็บในเครื่องบริการ ประวัติทางการแพทย์ของตนเอง ข้อมูลเหล่านี้จะถูกผู้ให้บริการบันทึกไว้ โดยผู้ใช้บริการไม่อาจทราบว่าข้อมูลของตนจะถูกเปิดอ่านเมื่อใด ทำสำเนา หรือเผยแพร่ออกไปหรือไม่ ไม่มีการรับประกันการเป็นความลับของข้อมูล ก็หวังว่าผู้ให้บริการทุกคนจะมีจรรยาบรรณในวิชาชีพ เป็นคนดี มีศีลธรรม ไม่มีใครแอบดูข้อมูลและนำไปใช้ประโยชน์ ทำสำเนา หรือเผยแพร่จนก่อให้เกิดความเสียหายกับผู้ใช้บริการในภายหลัง
แต่มีคำถามที่ผุดขึ้นมาคือ ข้อมูลที่ถูกดักจับไว้เป็นข้อมูลที่เป็นส่วนตัว (Privacy Data) สมควรถูกบันทึกไว้โดยอัตโนมัติ และเรียกมาตรวจสอบรายละเอียดโดยผู้ให้บริการได้หรือไม่ เช่น ข้อมูลบัตรเครดิต ภาพลับที่ผู้ใช้บริการส่งให้คู่ชีวิตของตน บันทึกส่วนตัวในวัยเด็กที่เก็บในเครื่องบริการ ประวัติทางการแพทย์ของตนเอง ข้อมูลเหล่านี้จะถูกผู้ให้บริการบันทึกไว้ โดยผู้ใช้บริการไม่อาจทราบว่าข้อมูลของตนจะถูกเปิดอ่านเมื่อใด ทำสำเนา หรือเผยแพร่ออกไปหรือไม่ ไม่มีการรับประกันการเป็นความลับของข้อมูล ก็หวังว่าผู้ให้บริการทุกคนจะมีจรรยาบรรณในวิชาชีพ เป็นคนดี มีศีลธรรม ไม่มีใครแอบดูข้อมูลและนำไปใช้ประโยชน์ ทำสำเนา หรือเผยแพร่จนก่อให้เกิดความเสียหายกับผู้ใช้บริการในภายหลัง
แต่มีคำถามที่ผุดขึ้นมาคือ ข้อมูลที่ถูกดักจับไว้เป็นข้อมูลที่เป็นส่วนตัว (Privacy Data) สมควรถูกบันทึกไว้โดยอัตโนมัติ และเรียกมาตรวจสอบรายละเอียดโดยผู้ให้บริการได้หรือไม่ เช่น ข้อมูลบัตรเครดิต ภาพลับที่ผู้ใช้บริการส่งให้คู่ชีวิตของตน บันทึกส่วนตัวในวัยเด็กที่เก็บในเครื่องบริการ ประวัติทางการแพทย์ของตนเอง ข้อมูลเหล่านี้จะถูกผู้ให้บริการบันทึกไว้ โดยผู้ใช้บริการไม่อาจทราบว่าข้อมูลของตนจะถูกเปิดอ่านเมื่อใด ทำสำเนา หรือเผยแพร่ออกไปหรือไม่ ไม่มีการรับประกันการเป็นความลับของข้อมูล ก็หวังว่าผู้ให้บริการทุกคนจะมีจรรยาบรรณในวิชาชีพ เป็นคนดี มีศีลธรรม ไม่มีใครแอบดูข้อมูลและนำไปใช้ประโยชน์ ทำสำเนา หรือเผยแพร่จนก่อให้เกิดความเสียหายกับผู้ใช้บริการในภายหลัง
