# 158 สิ่งที่ควรกับลิขสิทธิ์ซอฟท์แวร์
13 ตุลาคม - 19 ตุลาคม 2551
ปีพ.ศ.2551 มีคำถามต่อประชาชนชาวไทยที่ไม่ยาวนักว่าคุณเลือกข้างใดระหว่างฝ่ายรัฐบาลหรือฝ่ายพันธมิตร ซึ่งผู้ถามมักคาดหวังว่าคำตอบจะเป็นการเลือกฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพร้อมเหตุผลที่ชัดเจน แต่ในความเป็นจริงมีคำตอบที่หลากหลาย เช่น ไม่ชอบทั้งสอง ชอบทั้งสอง ไม่รู้เรื่อง รู้เรื่องไม่จริง ไม่ตอบ ไม่ตัดสินใจ อยู่ตรงกลางไม่เลือกฝ่ายใด เลือกตามลักษณะของคนถาม หรือเปลี่ยนใจทุกวันหลังฟังข่าวภาคค่ำ เมื่อเกิดกรณีถกเถียงหาข้อยุติไม่ได้ระหว่าง 2 ฝ่ายและมีเหตุผลด้วยกันทุกฝ่าย วิธีที่ดีที่สุดในการแก้ปัญหา คือ การถอยหลังคนละก้าวเพื่อหาทางออกร่วมกัน เมื่อเปรียบเทียบการใช้ซอฟท์แวร์ลิขสิทธิ์ก็มี 2 ฝ่ายเช่นกัน คือ เลือกซื้อซอฟท์แวร์ที่ถูกต้องตามกฎหมาย กับเลือกลักลอบใช้ซอฟท์แวร์โดยไม่ยอมเสียค่าใช้จ่ายให้กับเจ้าของลิขสิทธิ์
ผู้ใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ตามบ้านส่วนใหญ่มองเรื่องลิขสิทธิ์ (Copyright) เป็นเรื่องไกลตัว เพราะซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์ราคาประมาณ 15,000 บาท จะได้โปรแกรมมากมายที่ร้านจำหน่ายเครื่องคอมพิวเตอร์ติดตั้งเป็นของแถมให้แล้ว ถ้าว่ากันตามกฎหมายร้านจำหน่ายคอมพิวเตอร์ และผู้ใช้ต่างทำผิดกฎหมายในฐานะที่ติดตั้งและใช้งานโปรแกรมโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ เป็นการจงใจแคร็ก (Crack) โปรแกรมลิขสิทธิ์เหล่านั้น หรือทำผิดเงื่อนไขของโปรแกรมอย่างตั้งใจ ถ้าร้านจำหน่ายเครื่องคอมพิวเตอร์พยายามอธิบายเรื่องของลิขสิทธิ์ซอฟท์แวร์ให้ลูกค้าได้ทราบก่อนจำหน่ายก็จะช่วยให้เกิดความเข้าใจต่อผู้ใช้มากขึ้น และเลือกที่จะซื้อซอฟท์แวร์ที่ถูกต้องตามกฎหมายเพิ่มขึ้น สำหรับประชากรในบางประเทศที่มีวินัยจะเข้าใจเกี่ยวกับกฎหมายลิขสิทธิ์ พวกเขายินดีเสียค่าใช้จ่ายส่วนนี้ หรือเลือกใช้เฉพาะซอฟท์แวร์ที่จำเป็นเท่านั้น
กฎหมายลิขสิทธิ์ซอฟท์แวร์เกี่ยวข้องกับผู้คนหลายฝ่าย ทั้งผู้ดูแลกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้พัฒนาโปรแกรม ตัวแทนจำหน่ายซอฟท์แวร์ ตำรวจ ร้านจำหน่ายเครื่องคอมพิวเตอร์ ผู้ใช้ตามบ้าน ส่วนราชการ สถานศึกษา และผู้ใช้ในภาคธุรกิจ ทุกคนมีเหตุผลในการพิจารณาเลือกซื้อซอฟท์แวร์ลิขสิทธิ์ที่แตกต่างกัน ทุกคนมีเหตุผลให้กับคำว่าควรหรือควรกว่าไม่ตรงกันนัก แต่ปัจจุบันทุกฝ่ายอยู่ร่วมกันอย่างประนีประนอม การแก้ปัญหาที่ผู้ใช้ละเมิดลิขสิทธิ์ซอฟท์แวร์จะเริ่มจากการให้ข้อมูลในทุกระดับ มีทางออกที่เหมาะสมร่วมกัน คำถึงถึงความพอประมาณ และสมเหตุสมผล ดังคำโบราณที่ว่า น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า อาจใช้อธิบายเหตุการณ์นี้ได้
